Η συγκρουση

Εχει περασει αρκετος καιρος απο τοτε που τα πραγματα δε ειναι οπως πρωτα αυτο το κρυο που δινεις κατα καιρους αλλα ταυτοχρονα αυτη η καυτη ανασα η ζεστη που μου προσφερεις αλλες φορες με εχουν λιγισει.Νιοθω καθε φορα να ειμαι απροστατευτος μπροστα σου να σου αντισταθω δε μπορω...ειναι λες και εχεις καταστρεψει καθε αμυνα που μπορουσα να εχω....με μια καυτη ματια ενα μικρο ναζι καθε οχυρο που φτιαχνω πευτει σαν ενα σορο απο τραπουλοχατα.
Και εδω ξεκηναει η μεγαλη συγκρουση η εσωτερικη συγκρουση ....απο τη μια η μερια της λογικης ππου λεει οτι δε μου αξιζεις οτι δε χρειαζετε να κατσω να ασχολουμε αλλο με κατι που δε ειναι αξιο μου γιατι ενω σου δινω τα παντα φερεσε ετσι .....και μου λεει να σε αφησω οπως ειχεσ πληγο8ει να ξαναπληγοθεις.....απο την αλλη ομως κοντραρονται τα συναισθηματα μου ....που ειναι σαν θυρια που παλευουν μεσα μου και κοντραρονται με τη λογικη σε μια μαχη επικη που δε ξερεις ποιος θα ειναι νικητης ειναι ολα αμφιροπα αλλα οποιος και αν νικησει.....το μερος οπου γινετε η μαχη θα εχει υποστει την μεγαλητερη ζημια......και καμια δε υποχορει......καμια ποτε δε υποχορει κανενα οχυρο δε μενει σταθερο ...και κανενας δε βγαινει νικητης ομως στο τελος ..τι!?!?Τι θα γινει πιο θα ειναι το αποτελεσμα .....και ποια η καταλαξη...ποιος ξερει ποιος ?!Και οσο και αν θελω να ακουσω τη λογικη....δε μπορω.....και ολο βυθιζομαι στο σκοταδι της μαχης......