Αναγενηση

Σημερα......κατα καποιο τροπο...ξεκαθαρισαν..τα πραγματα....και....μιλισαμε......την ωρα που μιλαγαμε.....τα ματια μου ηταν ετοιμα να ανοιξουν...σαν βρησες....κρατιθικα ομως...και απο οτι μου ειπες....παραλιγο να το κανεις..και εσυ.......και οσο εβλεπα...τα ματι σου τοσο πολυ εβλεπα ποσο ομορφη εισαι......και μεθαγα....σαν να επινα το πιο γλυκο κρασι...και συνεχιζα να βλεπω..τα ματια σου.....και οταν εμαθα ...οτι εκανα αυτα τα υπεροχα ματια να κλαψουν..ενιοσα να καταρεω....ενιοσα..οτι δε επρεπε να ζω...γιατι.......εκανα..τα πιο ομορφα αστρα στο γαλαξια να κλαψουν........εκανα το πιο σκλυρο εγκλιμα που υπαρχει..........και...σου ειπα θα ειμαι παντα διπλα σου δε θα φυγω απο κοντα σου......θα ειμαι παντα διπλα σου..........δε θα φυγω ποτε......και σ'ευχαριστω...που εισαι διπλα μου......