Το απροσμενο.....πλην......το καταπληκτικο...το πιο ωραιο...

ενα Σαββατο βραδυ.....μιας πολυ ομορφης αλλα ψηχρης...νυχτας.....ακολυθισα ...τα βηματα ενος κοριτσιου...που με οδηγησαν σε μια πλατεια.... . Εκει καθοτανε μονη της.....και καθισα και εγω...δυχος το σακακι μου....αλλα δε με ενοιαζε...δε θα την αφηνα μονη......γιατι δε ηθελα....ηθελα .....να ειμαι κοντα της...... . Αυτη η κοπελα...μου αρεσε.......ομως δε ημουν ερωτευμενος......η τουλαχιστον ετσι πιστευα.....
ετσι καθως προχοραγαμε......πηρα τη μεγαλη αποφαση.......γυρισα τη κοιταξα στα ματια......και της ειπα οτι μου αρεσει.......αλλα δε της ειπα οτι ειμαι ερωτευμενος........γιατι πραγματικα δε ημουν.......αλλα μολις κοιταξα τα ματια της......ειδα ενα αλλο ατομο...που μιλαγε τοσο γλυκα και ομορφα...και ας μη μου ελεγε αυτα που ηθελα να ακουσω.....απλα τη κοιταζα και αυτη η εικονα εχει χαραχθει μεσα στη καρδια μου...το γλυκο της πρωσοπο......δε το εχω ξεχασει......και δε μπορω να το ξεχασω........ειναι ενα υπεροχο πλασμα...ενα πολυ γλυκο..κοριτσι...με πολυ ωραιο πρωσοπο...και ειναι πολυ ωραια γενικα......και ισωσ ...να ειμαι ερωτευμενος μαζι της......και το πιο πιθανο ειναι αυτο...και ακομα θυμαμε...τα ματια της...και ακομα θυμαμε ..εκεινο το γλυκο πρωσοπο...και ας εχουν περασει....οι μερες...δε σταματισα να το σκευτομαι....